Pazarlama Notları, PaZarLaMaca, Sedat YILDIZ, PaZaRLaMa, PaZaRLaMaCı

Ardı ardına 2-3 gün boyunca aynı gruba verdiğim seminerlerde dikkati yitirmemek ve kavramayı kolaylaştırmak için kullandığım yöntemlerin başında vurgulama gelir. Çoğunlukla cümlelerimi, bir sonraki cümleyi hazırlayabilecek biçimde vurgulayarak, söylediğim sözün nereye gitmekte olduğunun sinyallerini veririm ki, dinleyen izlemekte zorlanmasın ve ilgisi sürsün. Eğer konuşan kişi düşüncesiyle etkin olmayı istiyorsa, yorumu karşıdakine bırakmayacak, onu kendi doğrultusunda yönlendirecek tedbirleri alacaktır. İşte bunu gerçekleştirmek için başvuracağı yöntemlerden biri vurgulamadır. Çünkü vurgulama, söylenenler arasından düşünceyi belirleyecek bazı sözcükleri ya da sözcük kümelerini, duraklamalar yaparak ve ses tonuyla destekleyerek, diğerlerinden ayırma ve onları güçlendirerek düşünce akışına istenilen yönü kazandırma yöntemidir.

Ancak vurgulamayı doygun biçimde kullanabilmek, bir beceri işidir. Çoğu kişi, bu konuda yetersiz kalır. Genellikle duygu aktarımlarında kolayca vurgulama yapabilirken, düşünce bildiren ifadelerde gereken önem verilmediğinden ya da kişi tekniğini bilmediğinden vurgulama eksikliğine sıkça rastlanır. Örneğin, ‘Ne kadar aptalca davranıyorsun!’ cümlesindeki aptalca sözcüğü, duygu yükü nedeniyle doğal olarak vurgulu söylenir. Kişinin özel bir vurgulama kaygısı bulunmasa da sonuç değişmez. Oysa ‘Yapay ciddiyet, aptalların maskesidir!’ cümlesindeki aptalların sözcüğü özel olarak vurgulanmazsa, sözcükler birbirlerine eş değerli söylenir. Öyleyse bu cümleyi, ‘Yapay ciddiyet, aptalların maskesidir!’ biçiminde seslendirmek gerekir. Çünkü bir düşüncenin dile getirildiği bu cümlede, bizi istem dışı yönlendirecek açık bir duygu bildirimi yoktur. Dolayısıyla vurgulama, esas olarak duygu aktardığımız ifadelerde değil, düşüncemizi dile getirdiğimiz cümlelerle bilinçli yaklaşmamız gereken bir konudur. Vurgulama yapmak için sözcüklerin dizilim biçiminden, duraklamalardan, ses tonundan yararlanılır.